به نقل از «اکوفارس»

اشتغالزایی در یک اتاق ۱۲ متری با ۵ میلیون تومان

تاریخ انتشار: ۶ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۷۳۱۶۵

به گزارش تسنیم، وقتی صحبت از اشتغال می‌شود همه بر این باور هستند که باید در شرکت یا سازمانی استخدام شوند و ماهانه حقوق مشخصی را دریافت کنند اما برخی افراد با ایده‌های تازه، خارج از بحث کارمندی فعالیت و درآمد خود را تضمین می‌کنند. پرورش بلدرچین مدتی است به یک فعالیت اقتصادی سودآور در کشور تبدیل شده و افراد زیادی به این صنعت کوچک وارد می‌شوند اما متاسفانه به دلیل نداشتن تخصص کافی و یا ماهر نبودن در بخش فروش نمی‌توانند این راه را ادامه دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برخی دیگر با تفکرات و ایده‌های تازه در بحث پرورش بلدرچین نه تنها کار خود را تضمین می‌کنند بلکه برای افراد دیگر نیز اشتغالزایی می‌کنند.

گوشت بلدرچین از جمله منابع پروتئینی است که آرام‌آرام جای خود را در سفره‌های ایرانی بازمی‌کند و تولید آن در کشور روزبه‌روز افزایش می‌یابد. ویژگی‌های استثنایی بلدرچین و سودآوری تولید آن موجب جلب توجه پرورش‌دهندگان طیور شده است. یکی دیگر از موضوعاتی که مورد توجه تولیدکنندگان این صنعت قرار گرفته، امکانات اندکی است که باید برای شروع کار در اختیار داشته باشند. عجیب است که برای ایجاد یک شغل تنها به یک اتاق 12 متری آن هم با شرایط معمولی نیاز است و در همین فضای کوچک حدود 1000 قطعه بلدرچین می‌توان پرورش داد. خارج از بحث سودآوری، پرورش بلدرچین در حال تبدیل شدن به یک صنعت بزرگ است، شغلی که می‌تواند افراد را از پشت میزنشینی رها کند. در این گزارش می‌خواهیم در مورد فعالیت شخصی برایتان بگوییم که همه جوانی خود را در این صنعت صرف کرده است.

کارآفرینی به جای کارمندی

شاید خیلی سخت باشد که یک جوان 24 ساله به جای اینکه جویای کار در ادارات مختلف برای خود باشد به فکر ایجاد اشتغال بیفتد. محسن وفایی اکنون 33 سال سن دارد و حدود 9 سال است که به افراد مختلف راه‌های کسب درآمد را از صفر تا صد آموزش می‌دهد. وفایی یا ایجاد یک آموزشگاه پرورش بلدرچین با مجوز فنی و حرفه‌ای ماهانه حداقل 12 نفر را آموزش می‌دهد. وی سالانه حدود 100 نفر را در بحث اشتغالزایی در پرورش بلدرچین راهنمایی می‌کند و هر کدام از این افراد حداقل برای 15 نفر اشتغالزایی می‌کنند.

او اکنون برای 15 نفر به صورت مستقیم و حدود 20 نفر به صورت غیر مستقیم اشتغالزایی کرده است. این جوان 33 ساله 9 سال پیش با سرمایه 30 میلیون تومانی کار خود را آغاز کرد. پولی که سرمایه کلی وی بود و اگر نمی‌توانست در این صنعت موفق شود هیچ نداشت.

وفایی می‌گوید: به جای خرید خودرو به فکر ایجاد یک شغل برای خودم بودم و سعی کردم در این راه هر چه سختی است بپذیرم.

مشکل همیشگی وام!

یکی از مشکلاتی که همه تولیدکنندگان با آن مواجه هستند سود بالای تسهیلات است اما این جوان کارآفرین برای اینکه یک بار برای همیشه کار خود و فعالان اقتصادی دیگر را راحت کند با مسئولان استان مازندران ازجمله بسیج سازندگی مکاتباتی را انجام می‌دهد و تسهیلات را برای تولید از 16 به 30 میلیون تومان می‌رساند اما باز هم معتقد است که برای ایجاد شغل و افزایش تولید این تسهیلات باید بدون سود و قرض‌الحسنه باشد.

این جوان می‌گوید: با همان مبلغ 30 میلیون تومان کار خودم را آغاز کردم و در کنار آن یک آموزشگاه پرورش بلدرچین تأسیس کردم. اما سال 95 برای توسعه کارگاه خود نیاز به نقدینگی داشتم و نمی‌خواستم از سرمایه در گردش کارم استفاده کنم. به همین دلیل به بسیج سازندگی مراجعه کردم و درخواست 20 میلیون تومان تسهیلات دادم که با آن موافقت و پرداخت شد.

وی می‌افزاید: با تسهیلاتی که از بسیج سازندگی دریافت کردم توانستم بخشی از کارگاه خود را گسترش دهم برای 3 نفر شغل جدید ایجاد کنم.

سرمایه اندک برای پرورش بلدرچین

وفایی به افراد جویای کار توصیه کرد: افرادی که اکنون دارای مبلغ 5 تا 6 میلیون هستند می‌توانند در صنعت پرورش بلدرچین ورود کنند و خیلی منتظر مشاغل کارمندی نباشند. با سرمایه حدود 5 میلیون تومان می‌توان حدود 1000 تا 1500 بلدرچین تولید کرد. این تعداد به دلیل کم بودن فروش راحتی دارند و افرادی که قصد دارند وارد این صنعت شوند باید از همین تعداد کار خود را آغاز کنند.

پای صحبت تولیدکنندگان که می‌نشینید همیشه از کمبود نقدینگی و سرمایه در گردش انتقاد می‌کنند اما محسن وفایی برخلاف تولیدکنندگان دیگر می‌گوید: ما یک مشکل بزرگ داریم که به بخش مالی مربوط نمی‌شود و بیشتر به بحث مجوزها و بروکراسی اداری مرتبط است. تنها حمایتی که از دولت می‌خواهیم این است که راه را برای تولید و پرورش بلدرچین هموار کند. اکنون این صنعت در استان مازندران نیاز به یک کشتارگاه تخصصی دارد که مجوز آن داده نمی‌شود. در حال حاضر تولیدکنندگان باید بلدرچین‌ها را با قیمت پایین به کشتارگاه تحویل دهند و آنها با قیمت بالاتر در بازار عرضه کنند. اگر کشتارگاه با شرایط قانونی توسط خود تولیدکنندگان اداره شود هم قیمت بلدرچین کاهش می‌یابد و هم تولیدکنندگان سود بیشتری خواهند برد.

این جوان کارآفرین می‌گوید: در اقتصاد مقاومتی تاکید شده که هزینه‌های تولید کاهش یابد اما متاسفانه برخی افراد در سازمان دامپزشکی مانع این کار می‌شوند و نقش واسطه را ایفا می‌کنند. در شرایط فعلی کشتارگاه برای بلدرچین در مازندران بسیار کم است و افراد تولیدکننده برای کشتار بلدرچین‌ها باید به استان‌های دیگر مراجعه کنند که همه اینها هزینه‌های تولید را افزایش می‌دهد. همچنین با این شرایط اصلاً تولید و ارسال بلدرچین زیر 5 هزار قطعه سودی برای تولیدکننده ندارد. اگر بسته‌بندی و کشتار توسط تولیدکنندگان انجام شود این صنعت مشکل دیگری نخواهد داشت و می‌تواند به صورت مستقل روی پای خود بایستد.

وفایی به تشریح مشکل دیگری در این زمینه پرداخت و تصریح کرد: هزینه آگهی در بیلبوردهای شهرداری و همچنین شبکه‌های تلویزیونی استانی بسیار بالاست و این موضوع روی فروش محصولات ما بسیار تأثیر دارد. اگر این هزینه‌ها برای بخش تولید کاهش یابد قطعاً فروش تولیدکنندگان افزایش یافته و می‌توانند در سونامی بیکاری نقشی در ایجاد اشتغال داشته باشند.

      

منبع: اکوفارس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۷۳۱۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خودکفایی، اشتغال و معیشت با استفاده از پساب‌های کشاورزی

ایسنا/آذربایجان غربی صنعت آبزی پروری، سریع الرشدترین صنعت تولید خوراک مغذی برای انسان است و سالانه بیش از ۱۱۰ میلیون تن انواع آبزیان پرورشی به ارزش بیش از ۲۷۰ میلیارد دلار در دنیا تولید می شود.

کشورهای چین، اندونزی، هندوستان، بنگلادش، ویتنام و تایلند، با بالاترین تولید، جزو کشورهای توسعه یافته در این صنعت بشمار می روند. کشور ما علیرغم پتانسیل های کم نظیری که دارد فقط حدود ۵۰۰ هزار تن آبزی پرورشی تولید می کند؛توسعه صنعت میگو، ماهیان دریایی، ماهیان خاویاری و ماهیان زینتی نه تنها به تکنیکهای نوین نیازمند است بلکه این صنعت بطور ۱۰۰ درصد به آرتمیا وابسته است.

بنیانگذار پژوهشکده آرتمیا و آبزی پروری در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه متاسفانه دریاچه ارومیه که زمانی بزرگترین منبع تولید آرتمیا در دنیا بود طی ۲۵ سال گذشته با بحران بی‌سابقه ای مواجه بوده و تولید آرتمیا در آن متوقف شده است، لذا این صنعت ارزآور و اشتغالزا برای تامین آرتمیای مورد نیاز خود به خارج از کشور وابسته است و ادامه این وابستگی می تواندعواقبی برای این صنعت ببار آورد، افزود: رشد سریع صنعت آبزی پروری در بسیاری از کشورهای دنیا از یک طرف و خشک شدن تعدادی از زیستگاه‌های طبیعی آرتمیا نظیر دریاچه ارومیه از طرف دیگر، باعث شده سازمان خوارو بار ملل متحد برای تامین نیاز آرتمیا مورد نیاز صنعت‌ آبزی‌پروری ابراز نگرانی کرده و در این راستا طی جلسات متعدد به دنبال آلترناتیوهای قابل دسترس باشد.

برای این منظور با حمایت و مشارکت متخصصین برجسته آرتمیا، کنسرسیوم بین‌المللی پرورش آرتمیا را ایجاد کرد و برای جبران کاهش تولید آرتمیا از دریاچه‌های شور طبیعی، پرورش آرتمیا در استخرهای خاکی را در برنامه‌های خود قرار داده است.

ناصر آق ادامه داد: در حال حاضر ۴۶ کشور دنیا از جمله ایران جزو این کنسرسیوم هستند و متخصصین و محققین آرتمیا از ۹ کشور دنیا اعضای هیات امنای آنرا تشکیل می دهند. کنسرسیوم بین المللی پرورش آرتمیا، ضمن تشویق کشورهای دارای منابع آب شور برای پرورش آرتمیا، از پروژه های تولید آرتمیا حمایت های علمی و فنی می کند.

وی با اشاره به تلاش ۲۰ سال گذشته در استانهای سیستان و بلوچستان، هرمزگان، بوشهر، خوزستان، آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی، برای اجرای پروژه پرورش آرتمیا با استفاده از آبهای شور دریا و یا آبهای شور نامتعارف نظیر پساب آب شیرین کن ها، آبهای شور زیرزمینی، پساب تصفیه خانه های شهری و زه کش های کشاورزی و عدم حمایت مسئولین در این راستا، افزود: متاسفانه این عدم حمایت می تواند صنعت آبزی‌پروری کشور را برای همیشه به خارج وابسته کند ولی این وابستگی می‌تواند بسیار خطرناک باشد. چون در آینده نزدیک مصرف جهانی آرتمیا از تولید آن فراتر خواهد رفت و قیمت سیست آرتمیا افزایش چشمگیری خواهد یافت و صنعت آبزی پروری کشور با بحران بزرگی مواجه خواهد شد.

این استاد دانشگاه ارومیه، با بیان اینکه ما جزو معدود کشورهای دنیا هستیم که دانش فنی‌وتوانایی تولید بهترین کیفیت آرتمیا را داریم، اظهار کرد: پرورش آرتمیا در زمین‌های شور غیرقابل کشت و زرع، با استفاده از آب دریا و پساب آب شیرین کن‌ها نه فقط نیاز صنعت آبزی پروری را تامین خواهد کرد بلکه تولید آرتمیا به عنوان یک محصول شیلاتی از سودآوری بیشتری نسبت به سایر آبزیان پرورشی برخوردار است.

وی با کشورهای عربی منطقه با احداث بزرگترین تاسیسات آب شیرین کن در دنیا، روزانه ده‌ها میلیون مترمکعب آب شیرین از آب خلیج فارس و دریای عمان تولید می کنند و بدین‌ وسیله توانسته‌اند ضمن تامین نیازهای شرب، صنعت و کشاورزی، فعالیهای شیلاتی را نیز توسعه دهند، اظهار کرد: مرز دریایی ایران در جنوب کشور حدود ۱۵۰۰ کیلومتر طول دارد و جزو بهترین مناطق دنیا برای تولید انواع آبزیان دریایی منجمله آرتمیاست.

این بنیانگذار پژوهشکده آرتمیا و آبزی‌پروری با اشاره به اینکه در سیستم‌های پرورشی برای تغذیه آرتمیا از جلبک‌های تک سلولی و پسماندهای کشاورزی استفاده می‌شود، تصریح کرد: جلبک‌های تک سلولی نیز از طریق کوددهی آب دریا تولید می‌شود. بدینوسیله می‌توان پساب و پسماند را به ثروت تبدیل کرد چون با استفاده از این دو محصول که ضایعات دو صنعت مختلف هستند می‌توان محصولی بسیار با ارزش تولید کرد. بطوریکه در یک مزرعه ۵۰۰ هکتاری سالانه می‌توان حدود ۵۰ تن سیست و ۲۰۰ تن بیومس مرغوب آرتمیا به ارزش حدود هفت میلیون دلار تولید کرد در حالیکه کل هزینه‌های جاری سالانه آن کمتر از یک میلیون دلار می شود.

آق با بیان اینکه در یک مزرعه ۱۰۰ هکتاری آرتمیا می‌توان سالانه تا دو میلیون دلار محصول تولید کرد، ادامه داد: ما می‌توانیم با ایجاد یک مزرعه ۵۰۰ هکتاری کل نیاز کشور را تامین کرده و باعث خودکفایی این صنعت شویم.

این متخصص آرتمیا افزود: توسعه پروژه‌های پرورش آرتمیا به عنوان یک محصول شیلاتی بسیار با ارزش می‌تواند در کنار سایر محصولات شیلاتی کشور، باعث ایجاد اشتغال برای صدها جوان شده و سالانه میلیون‌ها دلار ارز به کشور جذب کند.

انتهای پیام